Robinson Crusoe (رابینسون کروزوئه)

کتاب Robinson Crusoe (رابینسون کروزوئه) که بهترین اثر نویسنده‌ی انگلیسی، دنیل دفو شناخته شده است در قرن 18 میلادی نوشته شده و به نوعی خودزندگینامه محسوب می‌شود.

بسیاری از مورخان، نویسندگان و متفکران بزرگ دنیا از جنبه‌های مختلف به تحلیل این اثر پرداخته‌اند و این رمان را آغازی بر سبک رمان مدرن (بورژوایی) می‌دانند همچنین معتقدند این رمان از پرخواننده‌ترین و بحث برانگیزترین رمان‌های عالم بوده.

تحلیل گران از تحلیل اثر به این نتیجه رسیده‌اند که کتاب Robinson Crusoe مدلی از اقتصاد مدرن فردگرای جامعه‌ی بورژوای بوده و  قهرمان کتاب را به عنوان نماد بورژوازی شناخته‌اند.

داستان کتاب Robinson Crusoe در نخستین دوره سرمایه‌داری به قلم تحریر در آمده، دورانی که وقوع انقلاب صنعتی، آغاز دوران سرمایه‌داری و پیدایش طبقه متوسط شهری تحولی عظیم در فرهنگ جوامع غرب بوده. با این اوصاف این‌ طور برداشت شده که کتاب Robinson Crusoe نماد استعمارگرایانی است که در جست‌وجوی مواد اولیه، بازا و نیروی کار ارزان بخش عظیمی از جهان را فتح کرده‌اند، گمان میرود رابینسون کروزوئه نیز جزیره را به سبک استعماگرایان بریتانیایی فتح کرده و به تملک خود در می‌آورد، در آن خانه، قلعه و سلاح می‌سازد و یکی از بومیان جزیره را نجات می‌دهد، او را نامگذاری می‌کند، مفهوم پول و معادله را به او می‌آموزد و در نهایت او را به خدمت گرفته و به او فرمان می‌راند.

بدین ترتییب رابینسون کروزوئه طبیعت را به ابزار و آدمیان را به نیروی کار بدل می‌کند. همچنین بسیاری از صاحب‌نظران این کتاب را آغازی بر ادبیات استعماری دانسته و اعتقاد دارند دنیل دفو در کتاب Robinson Crusoe ذهنیت استعمارگران انگلیسی دوران خود را به خوبی و با ظرافت به تصویر کشیده است. این اثر با موفقیت و استقبال بسیاری در سطح جهان، علی‌الخصوص انگلستان و کشورهای اروپایی رو به رو شد.

اجراها و فیلم‌های سینمایی بسیاری تا به امروز بر اساس این کتاب ساخته و کتاب‌های بسیاری به پیروی از آن نوشته شده. خود دفو در رمان دیگری ادامه ماجراهای رابینسون کروزوئه را نوشت. برای خرید کتاب های ریدینگ انگلیسی و مشاوره با کارشناسان فروش انتشارات رهنما تماس بگیرید و از خدمات مشاوره ما بهره‌مند شوید.

بخشی از متن کتاب Robinson Crusoe

“من بارها در محیط خانواده به پدرم گفته ام که من اصلا دوست ندارم که یک وکیل شوم و دوست دارم که به دریا بروم . این مسئله برای من آزار دهنده ترین مسئله ی دنیاست که هر بار که صحبت از دریا می کنم گویی خانواده ام حرف بدی از من شینده اند و شروع به مخالفت کردن با من می کنند. نمی دانم که در این باب باید با آن ها چه کار کنم ، اما گاهی دلم می خواهد همه چیز را کنار بگذارم و به دنیای دیگری فکر کنم . دنیایی که در آن دریا اولین و آخرین اولویت من است .“

” در این جزیره ای که گیر کرده ام ، از هر طرفش صدای حیوانی می آید. هر جا را که نگاه می کنم ، اثری از یک وحشی‌گری می بینم . و الان نمی دانم دقیقا کجای دنیا هستم. بدنم می‌لرزد و راهی ندارم جز اینکه به بالای درختی بروم شاید در امان باشم. شب را بالای درخت سر کردم .“